Πέμπτη, Νοεμβρίου 02, 2006

Συχνά οι οικονομολόγοι μιλάνε για άριστο επίπεδο μόλυνσης. Το γνωστό μότο, όμως, που υπάρχει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι το άριστο επίπεδο μόλυνσης πρέπει να είναι μηδενική μόλυνση. Το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό, μάλλον, τελικά εξαρτάται από αυτόν που το υποστηρίζει. Η "Ελευθεροτυπία" της Τετάρτης αφιέρωσε αρκετό ρεπορτάζ για το θέμα των αδειών εκπομπών αερίων, καθώς για την παρούσα κατάσταση του θέματος. Παραθέτω μέρος των άρθρων και link στον τίτλο.

Η αντίθετη άποψη: "Φράγκο δεν πληρώνουν οι ρυπογόνες εταιρείες, συνεπικουρούμενες από τις εθνικές κυβερνήσεις κοροϊδεύοντας έτσι διπλά, τονίζει το γραφείο της Greenpeace. Ο Δημήτρης Ιμπραήμ εξηγεί τους λόγους: «Εχουν μετατρέψει οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες το θέμα της ρύπανσης σε ένα καθαρά οικονομικό μέγεθος, το οποίο αγοράζεται ή πωλείται όπως οποιοδήποτε άλλο αγαθό στην αγορά»".

Ελλάδα εκτός ορίων

Οι ΗΠΑ πνίγουν τον πλανήτη : "Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ εκπέμπει κατά μέσο όρο περίπου 5 τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο"

3 άξονες σωτηρίας και άμεσα μέτρα¨: "Συνεχίζουμε να έχουμε αυξήσεις στις εκπομπές από τις μεταφορές. Δεν μειώνουμε τις εκπομπές από τους χώρους διάθεσης απορριμμάτων, τόσο τους ανεξέλεγκτους αλλά και τους ΧΥΤΑ». Αυτά τονίζει ο καθηγητής Δημήτρης Λάλας, διευθύνων σύμβουλος FACETS ΕΠΕ, με αφορμή την έκθεση της Επιτροπής Stern, η οποία όπως τονίζει, «επιβεβαιώνει την ύπαρξη κλιματικής αλλαγής που άλλωστε την καταγράφουν ακόμη και οι αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες".

Τι προβλέπει το ...χρηματιστήριο των ρύπων : "Το 2003 συμφωνήθηκε η οδηγία 2003/87 για την Εμπορία Δικαιωμάτων Εκπομπών με συναπόφαση του Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία και ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο".

Δεν υπάρχουν σχόλια: