Το ΒΗΜΑ onLine - ΡΕΠΟΡΤΑΖ

* Ενώ η κυβέρνηση κάνει λόγο για αναπτυξιακό έργο, οικολογικές οργανώσεις και ειδικοί φοβούνται για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον

MAXH ΤΡΑΤΣΑ

Αποψη από το φράγμα της Μεσοχώρας το οποίο περιλαμβάνεται στα έργα για την εκτροπή του ποταμού Αχελώου. H απόφαση του υπουργού κ. Γ. Σουφλιά (ένθετη φωτογραφία) να προχωρήσουν τα έργα προκαλεί αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστήμονες

Πάνε δεκαετίες που οι κυβερνήσεις εμμένουν στην εκτροπή του Αχελώου, οι φορείς της Θεσσαλίας πιέζουν ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες άρδευσης των καλλιεργειών του κάμπου, οι Αιτωλοακαρνάνες, με σύμμαχό τους τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, αντιδρούν καθώς φοβούνται τις καταστροφικές επιπτώσεις, σε περιβάλλον και επάρκεια υδάτων, σε όλη τη διαδρομή του ποταμού ως τις εκβολές του. Δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που βροντοφωνάζουν, εδώ και χρόνια, ότι τα προβλήματα στη διαχείριση των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας θα είχαν λυθεί και με ελάχιστο οικονομικό κόστος αν οι πολιτικοί προσανατολίζονταν σε έργα εξοικονόμησης νερού, έλεγχο των ανεξέλεγκτων γεωτρήσεων και σε ριζική αλλαγή των υδροβόρων καλλιεργειών, όπως αυτές του βαμβακιού. Φωναί βοώντων εν τη ερήμω... Ο «ατίθασος» Αχελώος τελικά... υπέκυψε στις κομματικές προσταγές και οι Θεσσαλοί πήραν τη ρεβάνς μετά τις απανωτές ήττες τους στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας. H ψήφιση προ ημερών στη Βουλή - έχει σημασία ότι έγινε παραμονές δημοτικών εκλογών - των δύο τροποποιήσεων του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά, για τη διά νόμου έγκριση της εκτροπής του Αχελώου, αλλά και την έγκριση Σχεδίων Διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, έγινε, όπως καταγγέλλουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, κατά παρέκκλιση της οδηγίας- πλαισίου για τα νερά. Υπάρχουν ωστόσο και επιστήμονες οι οποίοι θεωρούν ότι ύστερα από κάποια χρόνια μπορεί να αναγνωριστεί η χρησιμότητα και αυτής της εκτροπής, όπως έγινε και με πολλές άλλες στο παρελθόν.

H εκτροπή του Αχελώου έχει προσλάβει μυθικό χαρακτήρα ως προς την επίλυση του προβλήματος της ανεπάρκειας νερού στον θεσσαλικό κάμπο. Ωστόσο, όπως λένε οι ειδικοί, όχι απλώς δεν θα επιλύσει το πρόβλημα αλλά θα το επιτείνει, δίνοντας την ψευδή εικόνα της ύπαρξης ανεξάντλητων υδάτινων πόρων και υποστηρίζοντας πρακτικές κατασπατάλησής τους. «Το πραγματικό πρόβλημα της Θεσσαλίας είναι η μνημειώδης κακοδιαχείριση του νερού που ενθαρρύνεται από καταστροφικές πολιτικές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών. H διάθεση προς τη Θεσσαλία επιπλέον νερού από τον Αχελώο δεν πρόκειται να «καθαρίσει» τον θανάσιμα ρυπασμένο Πηνειό, ούτε θα εμπλουτίσει τον ξερό υδροφόρο ορίζοντα» υποστηρίζει η συντονίστρια δράσεων πολιτικής του WWF Ελλάς κυρία Θεοδότα Νάντσου.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση, διά στόματος του υπουργού Ανάπτυξης κ. Δ. Σιούφα, την ημέρα της ψήφισης των τροπολογιών στη Βουλή, θεωρεί ότι το μείζον θέμα είναι να μη χαθεί ούτε μία σταγόνα νερού από τον Αχελώο. «Εχουμε την πολυτέλεια να στέλνουμε το νερό στη θάλασσα και την ίδια ώρα αυτό το νερό να το έχει κάποια άλλη περιοχή ανάγκη και να λέμε όχι;» έλεγε ο κ. Σιούφας από τα έδρανα της Βουλής. Και κατέληξε: «Τι απαντάτε εσείς στους ανθρώπους που πίνουν νερό από γεωτρήσεις, επιβαρημένο από λιπάσματα ή φυτοφάρμακα; Το νερό στρέφεται προς τη Θεσσαλία πρώτα για την ύδρευση και το περιβάλλον και μετά για τους αγρότες».

Από το 1994 ως σήμερα, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) έχει ακυρώσει πολλές υπουργικές αποφάσεις χωροθέτησης και έγκρισης περιβαλλοντικών όρων των έργων εκτροπής έπειτα από προσφυγές τοπικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων, καθώς τα έργα χαρακτηρίζονται από ελλιπείς μελέτες και παραβάσεις της νομοθεσίας. Οι τροπολογίες του ΥΠΕΧΩΔΕ αποτελούν «παράκαμψη τεσσάρων αποφάσεων του ΣτΕ, υποβιβασμό του έργου της Δικαιοσύνης και καταστρατήγηση της περιβαλλοντικής νομιμότητας» επισημαίνει στο «Βήμα» ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας κ. B. Δωροβίνης και προσθέτει: «Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ποτέ το ΣτΕ δεν κλήθηκε να αποφανθεί επί του συνόλου του έργου, αλλά επί των διαδοχικών εγκρίσεων περιβαλλοντικών έργων, οι οποίες ήταν παράνομες. Αυτές τις παρανομίες, που καταδικάστηκαν από το ΣτΕ, πέρασε ο κ. Σουφλιάς με τη διαβόητη τροπολογία, μέσω της Βουλής».

Σύμφωνα πάντως με τον κ. Σιούφα το έργο δεν είναι απλώς περιβαλλοντικό, είναι πολλαπλά αναπτυξιακό. «Την ίδια ώρα όμως είναι και ενεργειακό, όπως το Φράγμα της Συκιάς και το εργοστάσιο που θα γίνει εκεί. Ετσι θα παράγονται πεντακόσια μεγαβάτ από όλο το σύστημα των υδροηλεκτρικών έργων - πέντε-έξι συνολικά που πρόκειται να γίνουν μαζί με εκείνο της Μεσοχώρας».